یادداشت سَمی
1404/4/8
اثری که من این‌جا طرح می‌ریزم در روزهای بی‌فردای تنهایی سعادت‌آمیز اما تب‌آلودی به من القا شده است که، نوبرخاسته از بیماری در اتاقم در ویلنو و در کنار دریاچه‌ی لمان رودرروی گردوبنی بلندقامت که رازدار اندیشه‌هایم بود به رؤیا فرو می‌رفتم. من به انگیزش جان کسان در گذشته و روژهای مرده و سایه‌های دوست داشته‌ام که به دیدنم می‌آمدند دست به نوشتن بردم. دست به نوشتن بردم بی‌آنکه بدانم این جهش به کجا خواهدم برد و کی باز خواهد ایستاد.
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.