یادداشت سمیرا علی‌اصغری

        یک روایتِ خیلی کوتاهِ خطیِ  نیمچه عاشقانه‌ی به اصطلاح کلاسیک.
حرفِ خاصی برای گفتن ندارد. خودِ پروست احتمالا تنش در گور لرزیده بعد از انتشارِ این داستانِ ابتداییش :))

به کارِ نوجوان‌ها (۱۵سال به بالا) شاید بیاید یا برای شروعِ کتاب خواندن، چون سبک و ساده است.

ولی یک گوشواره‌ی خیلی خوب دارد؛ قلب انسان نه یارای همیشه گریستن دارد و نه توان همیشه دوست داشتن.