یادداشت ملیکا خوش‌نژاد

        توقع نداشتم انقدر این داستان برام جذاب و پرکشش باشه. شیوه‌ی روایتش بسیار عجیب و دلنشین بود. جوری که با خوندن بخش دوم احساس کردم داستان کوتاهه کتاب و نه رمان، اما وقتی دو سه بخش اول را تموم کردم تازه متوجه شیوه ی روایت داستان شدم که به نظرم هم خیلی جذاب بود هم پیچ و خم هاش باعث میشد بیشتر و زودتر بخوای بخونی کتاب رو و سردر بیاری از ماجرا. بخش هایی که آلما تعریف می‌کرد و از همه بیشتر دوست داشتم شاید چون زبانش خیلی شیرین بود. انتهای داستان هم معرکه بودو بهتی که از تموم شدنش به ادم دست می داد برای من از جنس بهتی بود که بعد از خوندن کتاب "ابریشم" تجربه کرده بودم. ترجمه هم بد نبود واقعا، می تونست روان تر باشه یه جاهایی اما اصلا بد نبود.