یادداشت نرگس خالقی

        «زخم داوود» که اسم اصلی‌اش «morning in jenin» است، داستانی از زندگی سه نسل یک خانواده‌ی فلسطینی ست‌. ( حتی شاید چهار نسل)
ماجرا از روز‌های آخر صلح شروع می‌شود. از روزهای قبل از اشغال. قبل از یوم النکبة. روزهایی که انگلیس دارد فلسطین را به یهودیان تحویل می‌دهد و تا سال ۲۰۰۲ را بازگو می‌کند.
شخصیت اصلی کتاب أمل است با الف کشیده. أمل در اردوگاه چشم به جهان باز می‌کند. روز های صلح را ندیده، جنگ پشت جنگ اما کم نمی‌بیند. اسمش شد أمل با الف کشیده تا یادآور همه‌ی امیدها و آرزوها باشد. 
« بابا بهم گفت اسم من رو گذاشته أمل با صدای کشیده، چون أمل با صدای کوتاه یعنی فقط یه امید. فقط یه آرزو، یه رویا؛ اما أمــــــــــــــل با صدای کشیده یعنی همه‌ی آرزو‌ها و امیدها و رویاها.»
فراز و فرودهای زندگی أمل ( به عنوان نماد زندگی فلسطینی) داستان کتاب را پیش می‌برد.
هر اتفاق و بازه‌ی زمانی داستان می‌توانست یک کتاب مجزا باشد. اما انگار سوزان ابوالهوی خواسته تاریخ فشرده‌ی فلسطین را به مخاطب جهانی نشان دهد. 
اگر از ماجرای شروع و ادامه‌ی مسئله‌ی فلسطین اطلاع زیادی ندارید این کتاب گزینه‌ی خوبی برای شروع است.

کتاب را پیشنهاد می‌کنم؟
«بله» ولی نه « قطعا». محتوای کتاب بدون استفاده از فرم قوی اثرگذار است. اگر فقط برای دریافت یک مطلب و محتوا کتاب می‌خوانید قطعا کتاب خوبی ست‌. اما اگر ظرافت‌های ساختار متنی و لذت بردن از هنر هم هدف کتاب‌خواندن‌تان است، خیلی توصیه نمی‌کنم.
من به کتاب امتیاز ۳.۵ از ۵ می‌دهم که به خاطر فرم ضعیف کتاب است نه محتوا.