یادداشت سمی
1404/4/8
. زندگی واقعی،که سرانجام در روشنایی آشکار میشود، و تنها زندگیمان که به تمامی زیسته میشود،ادبیات است. . آن پیوند برادرانه که ادبیات میان انسانها برقرار میکند و ایشان را وا میدارد تا با هم گفتگو کنند و خاستگاه مشترک و هدف مشترک را به یاد ایشان میآورد، از همهی موانع ناپایدار فراتر میرود.ادبیات از طریق متونی که به دست ما رسیده مارا به گذشته میبرد و پیوند میدهد با کسانیکه در روزگاران سپری شده سوداها به سر پختهاند،لذتها بردهاند و رؤیاها پروردهاند، و همین متون امروز به ما امکان میدهند که لذت ببریم و رؤیاهای خودمان را بپرورانیم.این احساس مشترک در تجربهی جمعی انسانی در درازای زمان و مکان والاترین دستاورد ادبیات است، هیچچیز به اندازه ادبیات در نو شدن این احساس برای هر نسل مؤثر نیست.
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.