یادداشت م.الف

        تنها یک ابر نویسنده می‌تواند از پس چنین طرح دشواری بر آید؛ مونولوگ‌ها به حد اعجازند و بعید می‌نماید بعد از داستایِوسکی، نویسنده ای تا این‌پایه انسان شناس و روان شناس باشد. به زعم من این اثر اساسنامه انسان شناسی(انتروپولوژی) در ادبیات و مونولوگ نویسی است!
پانوشت:
با اینکه اثر را دست کم چهار سال پیش خواندم اما از نام شخصیت ها  رازومیخین، مارمالادف، سونیا و دونیا را دست کم هنوز به خاطر دارم. این کتاب در من اثری ژرف گذاشت؛ گویی در آینه جادویی کلمات نویسنده با خویشتن خویش روبرو شدم . رادیون راسکولنیکف تا به اینجا تنها شخصیتی است که خود را تقریبا بی کم و کاست در آینه افکارش یافتم.