یادداشت اسماء محمدی

        کوری دورفلد رشک‌برانگیزترین نویسنده‌ی کتاب کودک برای منه. و واقعا اگر می‌تونستم جای یه نویسنده‌ی کودک باشم، دوس داشتم جای اون باشم. نویسندگیش‌ یه طرف، تصویرسازی‌ش یه طرف. از همه جهت تصویر آرزوهای منه خلاصه. این کتابم تصویرسازی‌ش برام به اندازه‌ی خرگوش گوش داد بغل کردنی بود. داستانشم بامزه بود مثل اون، و یه جورایی درباره ی شروع کردن و خودباوری و این ها. اما من بخش دوم قصه، یعنی از جایی که پنگوئن اومد رو، به قوت  «خرگوش گوش داد» ندیدم، و اون نیم امتیاز کمترش، یحتمل از جهت مقایسه‌ش با اون کتاب بود در ذهنم.