یادداشت ‌ سید امیرحسین هاشمی

        اینجوری بگم که خیلی به مردم اعتماد نکنید، یعنی اسگل مسگل و ساده‌لوح نباشید. زرتی خیانت می‌کنن. به نویسنده‌ها و مشتقات‌شون که ابدا؛ حماقت مضاعف و مرکبه. قرار نیست که هرکی هرچی نوشت خیلی خوب باشه که براش سینه بزنیم! 
حکم صالح نجفی و این مقاله/گفتار/کتاب همینه. آدم کار درستیه، ولی اینجا نتونسته اونجوری که باید از اون تمثیل بنیادین غار افلاطون به سینما نقب بزنه.

یه نکته جالبی که داشت این بود که فهمیدم ویتگنشتاین بعد کلاس‌های سخت فلسفه‌ای دانشگاه می‌رفته سینما و میکی‌ماوس رو خیلی دوست داشته.
خیلی خیالم راحت شدم وقتی اینو خوندم، یعنی با عذاب وجدان کمتر فیلم می‌بینم. دیگه ویتگنشتاین فیلم می‌دیده، من یابوی کی باشم ژست بگیرم که فیلم اَخه؟ البته بعدش که فکر کردم دیدم نه من ویتگنشتاین هستم و نه اون کلاس‌هایی که توش شرکت می‌کنم برای کمبریج هستش.
(به آرامی لای کتب درسی و زبان را باز می‌کند که پارو بزند)

دوستان از اتاق فرمان تذکر دادند و به یاد آوردم که آقا ویتگنشتاین رمان پلیسی هم می‌خونده و دوست هم داشته این رقم از متون رو.