یادداشت روشنا

        در زندگی سه فلسفه وجود دارد و نه بیشتر. دوزخ، برزخ و بهشت. هرسه از همین دنیا شروع می‌شوند و تا ابدیت ادامه می‌یابند.
نویسنده در این‌جا به تحلیل سه کتاب از عهد عتیق می‌پردازد و در خلال آن سه فلسفه از زندگی را بیان می‌کند. 

فلسفه‌ی اول: زندگی به عنوان بیهودگی. دوزخِ روی زمین. دوزخ رنج نیست، ناامیدی و بیهودگی است. در این فصل، از کتاب جامعه گفته می‌شود. عجب فصلی، نفس‌گیر و دهشتناک! حتماً بخوانید، حداقل خود کتاب جامعه را.
فلسفه‌ی دوم: زندگی به عنوان رنج. تجربه‌ی برزخ با تحلیل کتاب ایوب. داستان ایوب تورات عجیب است و کمی با فرضیات ما از داستان‌های اسلامی نمی‌خورَد. جالب بود گرچه جواب خدا به ایوب را نفهمیدم و این‌که چطور در نهایت ایوب قانع شد.
فلسفه‌ی سوم: زندگی به عنوان عشق. بهشتی روی زمین. کتاب غزل غزل‌ها. شبیه شعرهای عارفانه‌ی حافظ و شاعران دیگر بود. لذت‌بخش هرچند با درکی ناقص.

نویسنده برای بعضی قسمت‌های کتاب هم دلیل کافی نمی‌آورد، فقط عقیده‌ی خودش رو توضیح میداد. البته شاید تحلیلش با کتاب مقدس همون دلیلش بود، ولی خب برای من کافی نبود. با بعضی قسمت‌های کتاب هم موافق نبودم. اما بینش‌های جدید و خوبی هم بهم داد.