یادداشت 🎭 🎬 محمد رضا خطیب 🎭📚

تاریخ تئاتر جهان
        جلد اول کتاب مفصل و مرجع تاریخ تئاتر به پایان رسید. 
این کتاب به طور قطع ، بهترین کتاب و مرجع برای دوستداران تاریخ تئاتر و دانشجوها و تئاتری های دنیاست. بعید میدونم کتابی رو دست این کتاب نوشته شده باشه. از هر نظر کامل و جامعه و باید در کتابخونه هر دوستدار هنری وجود داشته باشه. 
این کتاب به عنوان مرجع اصلی آزمون کارشناسی ارشد هنرهای نمایشی و سینما هم هست که علاقه مندان باید مطالعه ش کنند ، چون اکثر سوالها از همین ۳ جلد میان که البته جلد سوم از اهمیتی چند برابری برخورداره. 

کتاب علاوه بر تاریخ تئاتر ، تاریخ سیاسی و جامعه و مردم کشورهایی که تئاتر در اونها پاگرفته رو هم به صورت مختصر آورده . چون تئاتر معمولا از دل جامعه میاد ، طبیعتا تحولات جامعی در پیشرفت اون خیلی تاثیرگذاره.
در هر بخش همه جهات پیشرفت و شکل گیری و نحوه اجراهای نمایش ها همراه با تصاویر و ترجمه بسیار عالی و روون اومده که ارزش کتاب رو صد چندان میکنه.
درام ها و درام نویس ها ، گروه های نمایشی و بازیگری ، لباس ها ، افکت ها و طراحی های صحنه ، معماری تئاتر ها و... همه و همه در هر فصل بررسی شدند که واقعا بی نظیر و جذابه. 
در فصل اول به خاستگاه های تئاتر پرداخته و اینکه اساسا تئاتر از کجا شکل گرفته . گذری به مصر و شرق هم میزنه و سنت ها و آیین های تئاتری در اونجا رو شرح میده که البته فصل کوتاهیه...

در فصل دوم می‌رسیم به یونان . جایی که تئاتر اروپایی و تئاتر با شکل امروزی متولد شد. تولد درام ، جشنواره های تئاتری در یونان ، تراژدی نویس ها و کمدی نویس ها و آثارشون و... به طور مفصل بررسی میشه.

در فصل دوم به روم میریم و تقلید هایی که سعی کردن از فرهنگ یونانی بکنن و درام هایی که اونجا خلق شد رو ذکر میکنه. از جنگ گلادیاتورها ، تفریح های دیگه تئاتری در روم ، تحول درام و تراژدی و کمدی در روم ، تماشاخانه ها و... کامل بررسی میشه .

در فصل سوم به امپراتوری بیزانس و تلاقی شرق و غرب در یک هزاره تاریک که به قرون وسطی معروفه میریم و تحول تئاتر و درام در کشورهایی مثل هند ، چین ، بیزانس و... می‌رسیم.  اینکه تئاتر در این اعصار به جون گرفتن مسیحیت و ظهور اسلام چه تغییر و تحولاتی رو پیدا کرد.

در فصل چهارم به اواخر قرون وسطی می‌رسیم که کمی فضا بازتر میشه اما درام همچنان در اختیار کلیساست و درام های مذهبی و اخلاقی و... جون تازه ای به تئاتر داده.

در فصل پنجم به رنسانس ایتالیا می‌رسیم. درام از کلیسا خارج میشه و نمایش‌های مذهبی کمی کمتر میشن. در این دوره نمایش هایی مثل کمدیا دلآرته ایتالیایی به نوعی تئاتر رو زنده تر میکنن.

در فصل بعدی به اسپانیای ۱۵۰۰ تا ۱۷۰۰ میریم و تئاتر رو در اونجا بررسی می‌کنیم. درام نویس ها ، شرکت های نمایشی ، بازیگران ، درام های روستایی و...

در فصل هفتم می‌رسیم به انگلستان ۱۵۰۰ تا ۱۶۴۲ که تئاتر در انگلستان ممنوع شد. در این عصر با شکسپیر و معاصرانش مثل کریستوفر مارلو ، جان فلچر و بن جانسن آشنا میشیم. 

در فصل هشتم و آخر می‌رسیم به فرانسه از ۱۵۰۰ تا ۱۷۰۰ . جایی که آرمان های نئوکلاسیک و رجوع به آثار روم و یونان و تاثیرات گروه های نمایشی با حمایت دولت از جمله گروه های کمدیا دلآرته انرژی جدیدی به تئاتر داد. مولیر بزرگترین کمدی نویس تاریخ در کنار تراژدی نویس های بزرگ فرانسه از جمله کورنی و راسین هم بررسی میشند. 

همونطوری که میبینید کتاب به شدت جامع و کامله.  اگر دوستدار تاریخ تئاتر هستید این کتاب باید انتخاب اولتون باشه.
      
468

29

(0/1000)

نظرات

درود و خداقوت 
معرفی مفصل و جالبی بود. آقای خطیب ما در ایران هیچ سابقهٔ درخشان یا حداقل قابل ذکری در تئاتر نداریم؟ از یادداشت خوبتون سپاس‌گزارم. 💐🙏
6

0

سلام جناب بیگی عزیز

خیر متاسفانه ، تئاتر در ایران به شکل امروزی حدودا عمرش ۱۰۰ ساله در حالیکه در اروپا به بالغ از ۲۵۰۰ سال میرسه...
استاد بهرام بیضایی کتاب نمایش در ایران رو نوشته که یه تحقیق جمع و جور درباره تاریخچه هنر نمایش در ایرانه...
ما سنت های نمایشی داریم اما هیچوقت جدی گرفته نشده و امروز هم تقریبا اثری ازشون نیست ...
در این کتاب هم متاسفانه به همین دلیل،  علیرغم اینکه از تئاتر مصر و روسیه و چین و هند و ژاپن و کره و اندونزی و آفریقا اسم برده اما از تئاتر ایران اسمی نبرده که طبیعی هم هست...
تا قبل از اسلام که اصلا خبر نداریم تئاتری بوده یا نه
بعد از اسلام که هنر نمایش تقریبا منع شده از طرف حاکمان مسلمان
از دوره صفویه کم کم نقالی و خیمه شب بازی و تعزیه رونق میگیره تا قاجار که با نهضت ترجمه آثار خارجی و بازدید ایرانی ها از اروپا و آشنایی با هنر تئاتر ، کمی نمایش در ایران جون میگیره 
امروز هم که تئاتر ایران آخرین نفس های خودش رو میکشه و حرفی برای گفتن نداره...

 

1

متاسفانه دلسوزی هم وجود نداره براش...
در حالیکه در تمام جهان هنر نمایش قدر دونسته میشه...
امروز در ایتالیا و ونیز شما میتونید کمدیا دلآرته رو ببینید... در ژاپن برای تئاتر نو همین امروز زیر ۵۰۰ ین بلیت پیدا نمی‌کنید...
اپرای پکن در حال گسترش و دیده شدن در چینه...
در هند ، ادیسی و کاتاکالی روز به روز علاقه مندان بیشتری جذب میکنه و معابد در حال تبدیل شدن به تماشاخانه هستند...
اما در ایران اگر همین امروز یه دانشجوی تئاتر یا یک توریست بخواد نقالی یا روحوضی و سیاه بازی یا تعزیه ببینه ، هیچ جایی وجود نداره براش
تعزیه هم در ایام محرم اجرا میشه که با این بلندگوها و ... با اصل تعزیه زمین تا آسمون فرق داره... 

1

درود و خداقوت 
عجب...! اصلا تصور نمی کردم وضعیت اینطور باشه. من برای خرید کتاب آقای بیضایی اقدام کردم تا کمترین اطلاعات رو در این زمینه داشته باشم.
به نظرم وضعیت اقتصادی، یک عامل مهمِ دوری مردم از تئاتر باشه. البته تبلیغات هم باید باشه که مردم باخبر بشوند. به نظرتون چه باید کرد؟ 💐
@Mrkh 

1