یادداشت امیرعباس شاهسواری

        هفدهمین کتاب ۱۴۰۴

سومین کتاب نمایشگاه

فلاکت روزمره

نام هرتا مولر را به واسطه کتاب معروفش سرزمین گوجه های سبز می شناسیم.مولر که در سال ۲۰۰۹ نوبل ادبیات گرفت.او پیرزنی ۷۰ ساله است که در سال ۱۹۵۳ در رومانی زاده شد و در بحبوحه جنگ جهانی دوم مجبور به ترک وطن می شود. کل آثارش این بو را دارد، ترک اجباری وطن آن هم به خاطر یک حکومت فاشیستی و سرکوبگر و اقتدارگرا که آزادی را زیر چکمه های خود لگد می کند...ظاهراً سه متن از این کتاب، نوشته های مولر و سه متن دیگر سخنرانی است. به نظرم کتاب می توانست دو قسمت شود، نوشته ها و سخنرانی ها...نصف کتاب خواندنی است و نصف کتاب شنیدنی...آن قسمت خواندنی اش توصیفات بی نظیری دارد و آن قسمت شنیدنی آنقدر حقد و کینه در دل خود دارد که صدای نویسنده در پی آن گم شده است. خصوصا متن آخری، گویی جعفر پناهی در جشنواره کن پشت میکروفن رفته، متن حتی ادبیت خاصی ندارد.
مجموعه جستارهای اطراف در ابتدا خیلی خوب بود اما رفته رفته دارد از کیفیتش کم می شود و به قول یکی از رفقا بگیر و نگیر دارد.