یادداشت مهدیه صدقی
1404/4/11
بیشتر از پانزده صفحه نتونستم بخونم، حیف! لحن محاوره‌ای بیش از حد به روایت لطمه می‌زنه و واقعا قابل خوندن نبود برام. طراحی روی جلدش رو خیلی دوست دارم و همین در نگاه اول نظرم رو جلب کرد. شاید به درد نوجوان‌ها بخوره این مدل کتاب ولی به نظرم نوجوانی که دغدغه‌ی موضوعات این چنینی داره، می‌تونست با نوشتار معیار کنار بیاد. و در عین حال نویسنده محترم می‌تونست ساده‌نویسی کنه بدون این که انقد کوچه بازاری بنویسه.
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.