یادداشت آرامه بصیرتی

        کتاب خیلی عجیبیه برام همیشه ایتالیا رو یک جور می‌دیدم و الان این کتاب واقع‌گرا داره نشونم می‌ده، فقرش رو آدم‌های معمولیش رو، شیوه‌ی زندگیشون رو. برخوردشون رو، تفاوت فرهنگی شهر به شهرش رو...
مثل ایران که هر قومیت و شهری فرهنگ و اداب خودشون رو دارن 
میلان تا سیسیل هزاران فرسخ، بین فرهنگ‌هاشون فاصله‌ست.
تو چندجای داستان اشاره به دختر داشتن و افتخار دختر داشتن کرده...
و ادم‌ها وقتی می‌خوان از افتخاراتشون نام ببرن میگن دختر دارم، یا همه‌ی بچه‌هام دخترن.