یادداشت Sahar Chambary
1404/6/31 - 23:27
قدرت اثر: شخصیت‌پردازی دقیق، طنز تیز و شجاعت در حمله به تابوهای اجتماعی–سیاسی. هدایت به‌نوعی کاریکاتور بزرگ اجتماعی رو خلق می‌کنه.
نقطه‌ضعف: به‌خاطر مستقیم‌گویی زیاد، گاهی جنبه‌ی هنری فدای پیام می‌شه. شخصیت‌ها بیش از حد تیپیکال و نمادین هستن و عمق روان‌شناختی آثار دیگه‌ی هدایت (مثل بوف کور) رو ندارن.
«حاجی آقا» بیشتر از اینکه رمانی داستانی باشه، یک بیانیه‌ی انتقادی سیاسی–اجتماعیه که به شکل رمان دراومده. ارزشش در همین جسارت و صراحتشه؛ هدایت با این کتاب تصویری از فرصت‌طلبی و فساد مزمن در ساختار اجتماعی ایران می‌ده، تصویری که هنوز هم برای خیلی‌ها آشنا و قابل لمس به نظر میاد.
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.