یادداشت مهدی عبدالعلی پور

        به نظرم یکی از انسانی‌ترین و عمیق‌ترین قالب‌های ادبی روایت و جستاره، چون افکار مستقیما از عمق وجود نویسنده روی کاغذ میاد و زاویه دید(فیلتر ذهنی)نویسنده نسبت به موضوعات مختلف رو  منعکس میکنه، برای همین روایت‌ها فارغ از تکنیک‌های نویسندگی و ادبی، همیشه برام جذاب هستند.
این کتاب هم مشمول گفته بالا میشه، با این که چندان از نظر قلم و نوشته چنگی به دل نمیزنه اما صرف روایت‌هاش و خواندن برداشت‌های آدم‌های مختلف از موضوع کار، اون رو شایسته یکبار خوندن میکنه.