یادداشت ملیکا خوش‌نژاد

        انگار «باغ آلبالو» واقعاً به‌نوعی وداع چخوف است؛ وداع با دنیای کهن با تمام شگفتی‌ها و درختان باشکوهی که دیگر به قدرت سابق شکوفه و میوه نمی‌دهند و به همین دلیل دیر یا زود ناگزیریم از ریشه دربیاوریم‌شان و به‌جایشان بناهای تازه بنشانیم. این‌که چخوف در این اثر به امپرسیونیسم هم نزدیک می‌شود خیلی شگفت‌انگیز و قابل‌تأمل است؛ لمحه و حس و حالی از هر شخصیت و موقعیتی که در آن قرار دارد را به تصویر می‌کشد و نه چیزی بیش. مینیمال و البته با تمرکز به احساس اینجا و اکنون آن کاراکتر.
      

0

(0/1000)

نظرات

تاکنون نظری ثبت نشده است.