یادداشت پریسا شیرازی
اولین کتابی بود که از داستایفسکی خوندم و خب خیلی دوسش داشتم . با اینکه میگن اول باید کتابهای دیگش رو خوند بعد بیاین سراغ این کتاب ولی من برعکس عمل کردم و راستشو بخای اصلن پشیمون نیستم . نویسنده خودش تو مقدمه کتاب میگه که این یه داستان خیالیهِ و داستان کتاب درمورد یه مردی که با جسد زنش روبرو شده و حالا پریشونه و داره همه چیز رو تو ذهنش مرور میکنه که دلیل خودکشی همسرش رو بفهمه چیزی که ذهنمو درگیر کرد این بود که من احساسات مردی که داخل داستان رو فهمیدم و دلیل خودکشی همسرش رو نفهمیدم یعنی همونجوری که داستان واسه اون گنگ موند واسه منم موند و اونقدر من تو احساسات راوی داستان که مرد داستان باشه غرق شدم که انگار من جاش بودم نمیتونم ب چیز دیگه ای فکر کنم و ب نتیجه برسم (میدونم عجیبه ) ولی مطمئنم اگه داستایوسکی داستان رو از نگاه همسر اون مرد روایت میکرد همینقدر قشنگ میتونست احساسات رو به تصویر بکشه
28
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.