یادداشت مریم شفیق

        قطعاً جناب مارتین یکی از بهترین نویسندگان معاصره و بس! تا به حال چنین قدرت قلمی در به تصویر کشیدن موضوعات ندیده‌ام... موضوعاتی که قبلاً بارها در موردشون نوشته شده ولی جناب مارتین قادره طوری اون رو بیان کنه که تا به حال کسی نگفته!
وقتی در مورد تاثیر جنگ روی زندگی مردم عادی می نویسه، با گوشت و پوستت حسش می کنی! وقتی از بازجویی و شکنجه میگه، انگار خودت داری اون رنج رو متحمل میشی. وقتی از مشاغل میگه (مثل کشتی رانی در رویای تب آلود)، دلت میخواد خودت هم کاپیتان بشی و روی رودخانه‌ی میسی سی پی کشتی رانی کنی!
اصلاً کی فکرش رو می کرد یک کوتوله - با عرض معذرت، صرفاً یک اصطلاحه - تبدیل به یکی از جذاب ترین شخصیت های تاریخ داستان و سینما بشه؟ کی بجز جورج مارتین چنین قدرتی در خلق شخصیت داشت؟
افسوس و صد افسوس که جناب مارتین بقیه‌ی کتاب رو - به دلایل متعدد از قبیل حجم بالا و غیر قابل چاپ جلد های بعدی - ننوشت!
هر چند که... از خواندن همین داستان نیمه کاره هم فوق العاده خوشحال و راضیم!