یادداشت 🌠 ژیژکا

        

طنز کتاب متوسط بود. بیشتر جنبه‌های طنزش جنسی بودند. مش قاسم خیلی از جمله‌های «تا قبر عااا عااا» استفاده می‌کرد. تخیل‌پردازی نویسنده خیلی خوب بود؛ فضای باغ و ساکنینش انگار که خودت در  باغ زندگی می‌کنی و همه چیز رو با جزئیات تصور می‌کردی.
سعید، راوی قصه، عاشق بود اما قدرت نداشت. می‌خوام بگم وقتی قدرت نداریم، نباید عاشق دختر  یک اشراف زاده بشیم چون زورمان بهشان نمی‌رسد. 
داخل نظرات دوستان دیدم هیچ‌کسی از لیلی توقع نداشت که عشقش را فراموش کند و با یکی دیگر ازدواج کند، اما به نظر من، کاری که لیلی کرد کار درستی بود. چون پدر را بیشتر از سعید دوست داشت، و این طبیعی است که نگران حال پدر باشد و برای ازدواج مقاومت کند.
در مجموع، کتابش معمولی و متوسط بود.