یادداشت 🎭 🎬 محمد رضا خطیب 🎭📚

        " جنایت های بدتر از کتاب سوزاندن هم هست ، مثلا کتاب نخواندن "

این جمله بردبری ، یه جورایی محتوای همین اثر میتونه باشه. جامعه ای که کتاب ازش حذف بشه ، مطمئنا جامعه مریضی خواهد بود. 
حکومت دیکتاتوری در این رمان به خوبی اینو فهمیده که باید برای تسلط بر مردم ، کتاب خوندن رو ازشون گرفت و سرشون رو با مسابقه ها و برنامه های جذاب تلوزیون گرم کرد. 
درحالیکه مردم پای تلوزیون های خودشون مسحور شدن ، حکومت به دنبال کتاب هاست تا اون ها رو بسوزونه .
 " مانتگ " کاراکتر اصلی رمان کنجکاو میشه که چی توی این کتاب ها هست که باید بسوزن؟

موضوع کتاب به شدت جذاب و درست و درمونه اما هیچوقت به پای کارهای جورج اورول مثل ۱۹۸۴ و قلعه حیوانات نمیرسه. زیادی خسته کننده ست و پرداخت خوبی هم نشده. 
به طوری که شنیدم و خوندم ، گویا ابتدا یه داستان کوتاه بوده که بعد تبدیل به رمان شده ... واقعا کاش همون داستان کوتاه میموند.

در کل خوندنش رو توصیه نمیکنم و خودم هم بعد از خوندن ۱۲۰ صفحه یعنی حدود دو سوم کتاب ، دیگه نتونستم ادامه بدم چون فقط خط ها رو میخوندم و چیزی نمیفهمیدم جز کلیات داستان...
منی که اکثر مواقع مقاومت میکنم در برابر کنار گذاشتن نیمه کاره کتاب ، متاسفانه نتونستم این اثر رو تموم کنم.