یادداشت

        این اولین کتابی بود که در سال جدید شروع و تمام کردم .
این کتاب کوتاه صد صفحه ای 
سفرنامه نیست ،حالت جستار است (داداشمون فیودور جستارنویس بود وقتی این کارا مد نبود )
او برای درمان صرع به اروپا سفر می کند ...
اول کمی از آلمان می گوید بعد کلی خزعبلات ذهنی اش را می باشد(خزعبلات او به کتب علمی خیلی ها شرف دارد )
نقد سوسیالیسم و لیبرالیسم می کند 
کمی انگلیس را شرح می دهد و خیابان های مارکت که لاله زار ما بوده
و بیشتر کتاب شرح فرانسوی ها است و بورژوازی پاریسی
که به بهترین حالت با بولدوزر از روی فرانسوی ها 
رد می شود .
در کل کتاب جالبی است ،در نثر و توصیف که در قله است ،در تحلیل اروپایی ها هم کم نظیر است ،اما اگر به عنوان  سفرنامه می خرید که بخوانید ،آشغال است .نخرید بهتر است .
چون سفرنامه نیست .
اتفاقا خوب است که از یک فرد که چند کتاب داستان داشته باشد و داستان هایش عمیق باشد یک کتاب تحلیلی هم بخوانی 
که مثلاً راسکولنیکف یا آلکسی لوهین چطور از ذهن مریض چنین آدمی بیرون آمده .
البته اگر نویسنده محبوبتان تحلیلی داشته باشد !