یادداشت meli najafi

        به نام او
.
.
کتاب ماه غمگین، ماه سرخ، به ۵ روز آخر زندگی شاعر ترورشده، میرزاده عشقی می‌پردازه که با خوابی پریشان بیدار میشه؛ در اتاقی با در و دیوار کهنه و ریخته، با نوری کجتاب از مشبک به ضرب گلوله می‌میرد.
من به شخصه هر بار با تصور مرگ عشقی دلم می‌گیرد. 
.
کلا قلم جولایی اینجوریه که شخصیت‌های بعداً قراره نقش‌آفرینی کنن رو تمام و کمال به مخاطب معرفی می‌کنه.
منتها
نثر جولایی مثل سابق نبود. از لحاظ نثر جدا متفاوت بود.
.
کتاب خوبی از جولایی بود ولی شاهکار نبود. بی‌نقص نبود.
ولی جدا از کتاب حتما سری به اشعار میرزاده عشقی بزنید.

یه نکته‌ی جالبی که به نظرم اومد: خود عشقی در بیتی خودش انگار آینده‌ی خودش رو پیشگویی می‌کنه:
من آن نیم به مرگ طبیعی شوم هلاک
زین کاسه خون به بستر راحت هدر کنم...