یادداشت عَلَـویه
1404/6/7
﷽ به صفحه ی پایانی کتاب که رسیدم؛ متوجه شدم چقدر دلم بی تاب و بی قرار زیارت مزار شما شده بانو! با اشک های پیامبر، در فقدان شما اشک ریختم و چه اندازه دلتنگ رویِ ماهتابی شما گشتم حضرت مادر...! به راستی که قابل قیاس با هیچکدام از همسران رسول الله نیستید... آن زمان که دیدگان عوام الناس، آفتابِ عالم تابِ حضرت خاتم را درک نمی کرد شما وجود نورانی حضرت را دریافتید و دل به مِهرش دادید. آنگاه که ملامت ها و سرزنش ها لحظه ای شما را به حال خود وا نمی نهاد، شما به آبیاری آن عشقِ آسمانی مشغول بودید و شِکوه ها را با لبخندی از اعماق دل بدرقه میکردید... شمایی که در ناز و نعمت رشد نموده بودید، حال شاهد آن بودیم که با کمال خرسندی و ایمان و یقین تن به زندگی در شعب ابی طالب دادید... شما با تمام وجودتان مِهر خود را تصدیق کردید اولین بانویِ مؤمن انقلاب نبوی :)🫀
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.