یادداشت Asal

        اولین اثری که از داستایفسکی خوندم ، این کتاب بود . شاید اوایل کتاب خیلی خسته کننده باشه ، ولی بعد یه مدت  آدم رو جذب میکنه و راغب میکنه به ادامه دادن . درد و رنج خیلی ملموس توی کتاب به تصویر دراومده و پایان کتاب همزمان هم واقع بینانه بود و هم دردناک . پیرمرد تا ابد تنها میمونه و به این فکر میکنه که کاش فقیر نبود و می تونست دخترک رو پیش خودش نگه داره . هرچند دیگه افسوس خوردن هم کمکی نمیکنه . و اما دختر به نظرم در آغاز ماجرا داشت تمام تلاششو می کرد که یه جوری مستقل باشه و روی پای خودش وایسته ، ولی بعد یه مدت تسلیم شد و انگار با این حقیقت کنار اومد که درد و فلاکت هرگز رهاش نمیکنه ، در نتیجه به خفت و خواری تن داد .