یادداشت فاطمه لیالی

        داستان‌هایی تهی از روح و معنا از نویسندگان نسل سوم آمریکا با معرفی و بعضا نقد و تحلیل احمد اخوت.
به جز «گلوله‌ای در مغز» و «بگو بله» هر دو از توبیاس ولف، با هیچ داستانی ارتباط برقرار نکردم و در هیچ یک عمقِ مطلوبم را ندیدم. اگر داستان مدرن، این چهاردیواری‌های سرد، خالی و بی‌رنگ و روح است که من همان دیوارهای کاه‌گلی و فرش‌های دست‌بافت و پنجره‌های چوبی زوزه‌کش و سماور روشن کنج اتاق را ترجیح می‌دهم. 
باید بروم یک مجموعه شرقی بخوانم. نبات لازمم بعدِ این همه سردی...