یادداشت مریم علویان

        《کلوچه‌های خدا》هم مثل داستان‌های کودک دیگری که از خانم ژوبرت نازنین خوانده‌ام، در جهانی که 《توحید》 در آن پذیرفته شده نوشته شده‌است و خداباوری از ستون‌های مهم داستان است.
خرس از لحظه‌ی اول داستان که زیبایی‌ها را می‌بیند، خدا را شکر می‌کند و این یعنی نویسنده از بی‌شمار انتخابی که می‌توانسته برای پیش بردن داستانش داشته باشد، دنیای خدامحور را برگزیده‌است.
این‌که شخصیت اصلی داستان همه‌چیزدان نیست، از جهتی خوب است که مخاطب خردسال با آن ارتباط برقرار می‌کند و هم‌ذات‌پنداری در او بیدار می‌شود و از جهتی خوب نیست چون به هر حال شخصیت‌های اصلی داستان‌ها هرچه باهوش‌تر و داناتر باشند، انتخاب‌های درست و غلط و زشت و زیبایشان تاثیرگذارتر خواهد بود.
تصویرگری این کتاب بسیار لطیف و متناسب با کلیت محتوا بود.