یادداشت مهسا کرامتی

        موهبت کامل نبودن رو مجتبی شکوری معرفی کرده بود. با چیزی که انتظار داشتم تفاوت داشت. کتاب فوق‌العاده‌ای نبود. شاید قصد نویسنده هم این بوده. این که کتابی بنویسه که کامل نباشه ولی بتونه برای خوانندگانش موهبتی رو به ارمغان بیاره.
اسم کتاب اینجوریه که ممکنه فکر کنید درمورد کمالگراییه. البته بخشی ازش هست ولی در کل کتابیه که درمورد «زندگی با تمام وجود» راهکار میده. نویسنده یه محققه و داره درمورد چیزی که زندگی کرده، روش کار کرده و از مصاحبه‌کننده‌هاش در این زمینه‌ یاد گرفته صحبت می‌کنه. یه جاهایی میاد از اون موضوعی که می‌خواد درموردش صحبت کنه تعریف میده. اونجاهایی که تفاوت معناداری بین باور ما و حقیقت اون موضوع وجود داره خوبه ولی بقیه جاها به نظرم ضروری نبوده. کتاب کم حجم و روونیه. گاهی از حقایقی صحبت می‌کنه که ممکنه آدمو حیرت‌زده کنه. در کل کتابیه که مطالعه صرفش برای ایجاد تغییر توی زندگی کافی نیست و باید به اون بخشایی که با زندگیمون مرتبطه برگردیم و به کار بگیریمش.