یادداشت ساناز پرچمی کاویانی

        در جلد دوم هم مثل جلد اول هیچ اتفاق خاصی رخ نداد. داستان فراز و فرود که نداشت هیچ ، اضافه گویی و شلخته نویسی هم داشت . 
شاید بتوان گفت تنها نکته مثبت این کتاب تصویرسازی احمد محمود از موقعیت ها بود که آن هم به دلیل وجود تعداد بالای شخصیت های غیرضروری در روند داستان ،چنگی به دل نمی‌زند و لابلای تمام نقاط ضعف داستان گم میشد . 
متاسفانه غلط هکسره در این کتاب به‌قدری زیاد بود که فکر میکنم ویراستار کتاب خودش هم آن را بلد نبوده . 
خلاصه اینکه ؛ نمیدانم هدف جناب محمود از نوشتن این هزار و دویست و سی صفحه چه بوده ، تازه جلد سوم هم مانده . 
همین ستاره نصفه نیمه را هم نباید به این کتاب می‌دادم .