یادداشت مریم رضازاده

        کتاب تنها گریه کن، روایت زندگی بانو اشرف سادات منتظری مادر شهید محمد معماریان است.کتاب که دستم رسید فقط در حد یک نیم نگاه تورق کردم. همان شد که شنیده بودم. من غرق شدم در زندگی بانو اشرف سادات و محمد شهید. غرق کلمات خانم اکرم اسلامی. اصلا این همان کتابی بود که من میخواستم. قلم فوق العاده روان، گیرا و بسیار حرفه ای خانم نویسنده در کنار ماجرای شگفت انگیز بانو اشرف سادات منتظری من را میخکوب کرد. هنوز هم در حیرانی به سر میبرم. بعد از مطالعه ی کتاب حس شرم و خجالت از خانواده های شهدا را به معنای واقعی درک کردم. تازه فهمیدم وقتی میگوییم شرمنده ی شهدا و خانواده ی شهدا هستیم فقط حرف است، تعارف است. باید زندگی شهدا و مادران شهدا را نوشت، خواند و درس گرفت باید الگو گرفت. من به نوبه ی خودم کم کاری کرده ام. وقتی میبینم بانو اشرف سادات زندگی بسیار ساده و عفیفانه ی خودش را وقف این انقلاب و مردم کرده است از خجالت می‌میرم. پسر جوانش را میدهد همه ی خانه و زندگیش را توان خودش را وقف میکند و پشت جبهه دست از حمایت امام و انقلاب برنمی‌دارد. در اوج جوانی با بچه های کوچکش در کنار مردم کارهای فرهنگی و انقلابی میکند. همه رزمندگان را مثل محمدش دوست دارد و برای همه آنها مادری می‌کند. سختی‌ها و دردها و دوری که فقط من بخش کوچکی از این سختی ها را در این کتاب مطالعه کردم نفسم بند آمد. این کتاب بهترین و با ارزش ترین هدیه ی روز مادر است. کتاب تنها گریه کن را به مادرانتان هدیه بدهید.این کتاب را در کتابخانه نگذارید. آن را مثل یک الگو ببینید. جواب سوالات و شبهاتتان را از بانو اشرف سادات بخواهید، همه و همه در این گنجینه ی ارزشمند ذخیره شده‌است. این همه را گفتم اما حق مطلب ادا نشد. تقریظ حضرت آقا گویای همه چیز است. حرف همان است که حضرت آقا فرمودند:
بسم اللّه الرحمن الرحیم
«با شوق و عطش، این کتاب شگفتی ساز را خواندم و چشم و دل را شستشو دادم. همه چیز در این کتاب، عالی است؛ روایت، عالی_ راوی، عالی_ سلیقه ی تدوین و گردآوری، عالی، و شهید و نگاه مرحمت سالار شهیدان به او و مادرش در نهایت علوّ و رفعت.. هیچ سرمایه ی معنوی برای کشور و ملت و انقلاب برتر از اینها نیست. سرمایه‌ی با ارزش دیگر، قدرت نگارش لطیف و گویائی است که این ماجرای عاشقانه ‌ی مادرانه به آن نیاز داشت. از نویسنده جداً باید تشکر شود»