یادداشت علیرضا بنی‌جانی

        تقریبن اتفاقی این کتاب رو بلافاصله بعد از «فیل در تاریکی» قاسم هاشمی‌نژاد خوندم. راستش با استانداردی که از روایت و لحن و کلام، اون کتاب تو ذهنم به وجود آورده بود، «تاول» شبیه کلکسیون نه‌چندان‌موفقی برای خلق فضای محلۀ فلاح و جماعت اصطلاحن جنوب‌شهری شده که تلاش نویسنده برای جمع‌آوری اصطلاحات و لحن و فضای داستان تو چشم می‌زنه.
 شنیده‌ام این کتاب، از دل یکی دیگه از داستان‌های ایشون دراومده که من نخوندم؛ ولی درهرصورت، مهدی افروزمنش به‌عنوان یه نویسنده و علاقه‌مند به تهران و فرهنگش تونسته یه داستان جمع‌وجور و همراه‌کننده خلق کنه که قطعن ارزش خوندن داره.