یادداشت مریم پیروی

        واقعا نه...
دوست داشتم کمتر از این ستاره بدهم ولی منصفانه نبود. کتاب را در بازه‌ی طولانی‌ای (احتمالا حدود یکی دو سال) خواندم و طبیعتا نظرم در برهه‌های مختلف تغییر کرده تا به اینجا رسیده‌ام که در انتهای کتاب، با تجربه‌هایی که کسب کرده‌ام، کتاب را غیرمفید بدانم.
اول از همه بگویم که مخاطب مناسب این کتاب، فقط کسانی هستند که علاقه‌ای به فلسفه‌ی شرقی یا هندی دارند و یا کمی یوگا یا مدیتیشن کار کرده‌اند و یا در کل به مباحثی از این دست علاقه دارند. در غیر این صورت، فکر نمی‌کنم لذت چندانی از کتاب ببرند و اصلا برایشان مفید باشد.
بخش موردعلاقه‌ام، تمرین‌های انتهای هر فصل بود و اصلا دلیلم برای خریدن این کتاب هم همین بود. تمرین‌ها به مرور سخت‌تر می‌شوند و اگر در کنار این کتاب، برنامه‌ی روزانه‌نویسی هم برای خودتان تعیین کنید، به احتمال زیاد دستتان برای نوشتن روان می‌شود.
مشکل بزرگ این کتاب، ترجمه‌ی افتضاحش بود. در کل کتاب ترجمه‌شده واضح نیست و بسیاری از اهداف و اشارات کتاب‌ها در زیر یوغ ترجمه از بین می‌روند. ولی این کتاب واقعا در زمینه‌ی بد ترجمه کردن فوق‌العاده بود!! خیلی از اوقات اصلا نمی‌فهمیدم ماجرا چیست و کتاب چه می‌خواهد بگوید و از همه جا بدتر، قسمت‌هایی بود که نویسنده تمرین‌های بدنی مراقبه‌مانند می‌داد و ترجمه شما را بیشتر از قبل گیج می‌کرد.
صرفا خوشحالم که بالاخره بار سنگین این کتاب را بر زمین گذاشتم و می‌توانم راحت‌تر ادامه بدهم.
پ.ن: اگر می‌خواهید نویسنده شوید (هر نوع نویسنده‌ای) اول با منابع آموزشی به زبان خودتان شروع کنید. اول کتاب‌های آموزشی فارسی‌زبان (نه ترجمه‌شده) بخوانید، کلاس‌های فارسی‌زبان بروید و خلاصه خودتان را اول در ریشه‌های زبانی‌تان محکم کنید بعد از منابع "معتبر" دیگر زبان‌ها و ترجمه‌شده‌ها استفاده کنید. از منِ زخم‌خورده به شما نصیحت!