یادداشت فاطمه طالبیان

        این چهره ی بی رحمانه ی جنگ است که آدم‌ها را در خود می‌بلفد..
بخوان ای زن.. از آزادی.. از عشقت به وطن .. از درد نا گفته...از تازیانه‌های زمانه.. یه خودت ببال که این مصیبت‌هارا دیدی و از پا نیفتادی .. جنگ هرجا که باشد بی رحم است و انسان‌ها را زیر چرخ‌‌هاش له می‌کند... اما اگر برای وطنت جنگیدی سر بلند کن که تو اوج گرفتی و جنگ را به زانو درآورده‌ای ..