یادداشت طهورا:)

        همیشه داستان صلح و سازش امام حسن با معاویه، مسئله‌ای ناواضح بوده که خیلی  در مورد آن شفاف سازی صورت نگرفته است.
مسئله ای مهم و قابل توجه بوده است که خیلی روی آن تمرکز نکرده ایم.
سید علی شجاعی دقیقا روی همین نقطه دست گذاشته و حاصل کار و خروجی آن کتابی قابل قبول و خوب شده است.
سیدعلی شجاعی اکثرا سبک خاصی در روایت داستان های خویش دارد .
به طوری که ما در اوایل کتاب و چند فصل اول، به طور کلی متوجه شخصیت ها و دیالوگ های بین آنان نمیشویم، و اغلب از اواسط. کتاب در جریان اصلی قرار میگیرم.
اما در این کتاب،روایت کننده های متعددی وجود دارد، برای همین فهم دقیق از داستان مقداری پیچیده و دشوار میشود.
 ولی دیالوگ ها بین شخصیت ها بسیار تمیز، عالی و فکر شده بود.
به دلیل تعدد در شخصیتِ روایت کنندگان و تمامِ افرادی که در این صلح دخالت داشتند هضم داستان کمی سخت بود.
اما در کل داستان سازش امام حسن(ع ) با معاویه به خوبی به تصویر کشیده شده بود و مخاطب را قضیه‌ای به این مهمی و شهادت امام به خوبی آگاه میکرد‌.