یادداشت طنین"

        				منشور پژواک 
پژواک در میان تندر دهشتناک بانگ زد:«به پا خیزید! به پا خیزید و از این سرزمین بگذرید که مکانی رفیع برایتان برگزیده ام.» سپس در دل حلقه ی آتش ایستاد و با بازوان گشاده، در دل شعله های آتش و سنگ گوگرد، مارا به زهدان سپهر برکشید. آنجا به خواب رفتیم تا آوا ندایی سر داد و از نو زاده شدیم تا به یاد داشته باشیم که پژواک در آن جهان پیشین باقی ماند تا امید را بگسترد، تا نغمه های شفا بخش را در آن جهان باستانی و زخم دیده بسراید. همه به وجد آیید!