یادداشت سمی

        گاهی همین‌جوری بی‌دلیل می‌روم توی خیابان. ولی آدم حتی آن‌جا هم نمی‌تواند خودش باشد. علی‌رغم حکم قدیمی و خردمندانه‌ی ادگار آلن‌پو _ که ما همیشه فردی در میان جمعیتم تنهاییم _ من هر بار تنهایی می‌روم بیرون باید دوباره از اول کشف کنم که تنها بودن مساوی با خودم بودن نیست. یا حتی بدتر، این که من الزاما بهترین همراه برای خودم نیستم.