یادداشت امیرحسین ملکی

        یادمه اولین بار که خوندم خیلی بیشتر لذت بردم؛
و پنجمین ستاره را به احترام همان حس خوب دادم.
کتاب ماجرای صلح امام مجتبی را روایت می‌کند.
آقای سیدعلی شجاعی مدام ما را از خیمه‌ی امام
به خیمه‌ی معاویه می‌برد تا از بیان هر دو طرف
قصه را بگوید و پیش ببرد.
در مجموع کتاب درخشانی است که می‌توان
با خیال راحت توصیه کرد که بخوانیدش.
صلح امام مجتبی از نقاط پر ابهام تاریخ است.
نه در زمان خودش فهم شد، و نه پس از آن.
این کتاب می‌تواند تا حدودی
در فهم چرایی صلح کمک‌مان کند.
ستون کتاب این ادعاست که معاویه برای انتقام فتح مکه
می‌خواهد امام را اسیر و آزاد کند؛ تا ننگ ابنا الطلقا را از
دامن بنی‌امیه پاک کند.
بعضی از روایت‌هایش را نپسندیدم.
مشخصا تصویری که از مختار ارائه می‌کند.
درست است که مختار در یاری امام حسن کوتاهی کرد،
اما به دنبال کشتن امام و حکومت بر عراق دیگر نبود.