یادداشت پرستو خلیلی

        دوستان، با نویسنده‌ای بسیار عجیب رودررو شدم و از این بابت خیلی زیاد خوشحالم.
آقای «کوتزی» برای من شخصیتی رو خلق کرد که امکان نداره تا مدت‌ها فراموشش کنم. اون برای من «مایکل ک» رو خلق کرد.
شخصیتی که همیشه توی کتاب‌ها دنبالش میگشتم، شخصیتی که برام غیرقابل باور بود و هر لحظه از کتاب من نمیتونستم خودم رو جای مایکل بذارم بلکه من کنارش بودم.چون نویسنده با قدرت تمام سعی داشت هنرش رو در توصیف اتفاقات و حوادث به رخ خواننده بکشه و من هرلحظه احساس میکردم کنار مایکل هستم، کنار مایکل بودم وقتی به دنیا اومد، وقتی مادرش برای اولین بار اونو دید، وقتی بزرگ شد و مدرسه رفت یا وقتی باغبونی میکرد، وقتی که جنگ شده بود و مجبور بود توی سرما بدون پتو باشه و توی گرما بدون آب. 
گاهی دلم میخواست کتاب رو ببندم و داد بزنم؛ مایکل، من همراهتم.
و من همراه مایکل بودم.
چون تاثیری که آدم‌ها بر دیگری می‌گذارند در نظر من بسیار قابل ستایش هست.
و مایکل روی خیلی‌ها تاثیر گذاشت.