یادداشت فاطمه مرادی🌻

        برام خیلی جالب و عجیب بود . اون رستاخیز و به اصطلاح اقتباس از دو سرنوشت.
توصیفات خیلی دقیق بود مخصوصا صحنه‌های مبارزه‌ای که خیلیا از پس توصیف کردنش بر نمیان.
پایان بندی خوب و فکر کنم پلات توئیست خوبیم داشت.
منتها دو چیز آزارم می‌داد . یکی نبود ضعف شخصیتی در رستم بود ،( رستم تو شاهنامه گاهی خاکستری میشه) و نویسنده برای اینکه این ضعف شخصیتی رو پدیدار کنه هی به مرگ سهراب اشاره می‌کرد که خب..بگذریم.. تو بعضی از صفحات کلماتی که رستم را خطاب قرار می‌دادن یعنی -تهمتن- و -پهلوان- خیلی تکرار می‌شد و روی مخم میرفت.