یادداشت فائزه مجردیان

من کم تحملم
         وقتی که می ‌رفتم زمستون بود
می‌رفتم و دلواپست بودم
می‌موندی و تنها کسم بودی 
می‌مردم و تنها کست بودم

چشمامو بستم حرفمو خوردم
اینقدر لرزیدم که برف اومد
از لکنت چشمای من اون شب
حتی زمستونم  به حرف اومد

      
2

11

(0/1000)

نظرات

تاکنون نظری ثبت نشده است.