یادداشت موفنری

        خیلیی کتاب قشنگی بود؛ گفتگوهای بامزه بچه ها با همدیگه، دنیای تخیلی خارق العادشون، دوستیای بی ریاشون، محبت و قدردانی بی دریغشون و.... 
واسه چند لحظه هم که شده دوباره خودم و یه دانش اموز کلاس شیشمی دیدم، دوباره حسش کردم همه ی اونروزا رو.. و دلم تنگ شد واسه ی اون دنیایی قشنگی که همش در حول و اطراف من میچرخید:)))) 
خیلی خوب بود. پر از طنز، پر از بامزگی.. ولی هرچی به آخر نزدیک تر میشدم احساساتم برعکس میشد و... در آخر هم غم منو گرفت:) 
خیلی ممنونم خانم بیکسبی:) علاوه بر بچه ها به منم کلی درس دادی، رو سر منم دست کشیدی و منو با دنیای خودم آشتی دادی. 
دلم خواست معلم بشم؛ یه معلمی مثل تو: ›
امیدوارم در آرامش باشی:)