یادداشت rachel

        "آه ناستنکا،ناستنکای  شیرینم"
شاید سوال شه که یک ادم برای عشق تا کجا میتونه پیش بره.
انواع مختلفی هست،یکی از سر جاهلیت خیلی کار ها انجام میده.
یکی هم مثل شخصیت اصلی این داستان میشینه معشوقشو اروم‌میکنه،کاری که شایسته هر عاشقیه،بخاطر اینکه زخم به دلش زده نفرینش نمیکنه،و ساده لوحانه دوستش داره ،مخصوصا اگه توی زندگیت  کسی رو نداشته باشی و تنها دلت به خیال بافی های عزیزت خوش باشه.