یادداشت نفیس

نفیس

1403/5/26

از دو که حرف می زنم از چه حرف می زنم
        به شخصه به زور تمامش کردم . از نیمه دوم کتاب به بعد خیلی کسل کننده بود . سخت کوشی و عقاید و دیدگاه مثبت نویسنده به زندگی ، در انبوهی از اسم و توضیحات جزئی درباره ی دو و ماراتن گم شده  . طبق گفته ی خود نویسنده و تاریخ های موجود در عناوین، فصل ها در فاصله ی زمانی نوشته شده در نتیجه انسجام فصول دیده نمیشه  . 
البته نمی توان خرده ای هم گرفت چون نویسنده به وضوح اشاره کرده که در این کتاب به بیان خاطره پرداخته و در ضمن صحبت از دو ، سرراست از خودش نوشته . 
      
28

0

(0/1000)

نظرات

تاکنون نظری ثبت نشده است.