یادداشت

        نمی‌دونم چه انتظاری داشتم ازش ولی انتظار چنین چیزیو نداشتم. خیلی قلمش و سبکش شیرین و دلنشین بود. 
قضیه اینه که آل احمد اومده قصه‌ای از دوران پادشاهی ایران رو به زبون طنز تعریف کرده و تنها دلیلی که من تا تهش خوندم هم همین قلم شیرینش بود.
شکرستان رو دیدید؟ راویش چقدر دوست‌داشتنی بود...اینم همینجوریه:) 
خلاصه که خیلی دوستش داشتم متفاوت و نمکی بود✨