یادداشت نرگس سادات فاضلی

        در "بافته"مردانه بودنِ مبارزه زنان را میخوانید.

سه زن در سه نقطه مختلف جهان، تقدیررا بی چون و چرا نمی پذیرند و تصمیم میگیرند در آن نقش داشته باشند. محتوا شما را در تار و پود مشکلات درگیر نمیکند ولی کشش خوبی دارد. فرم و زبان کتاب،به عنوان یک هنرجوی جای سوال و ابهام زیادی داشت اما به عنوان یک مخاطب عادی، تا حدودی راضی کننده بود. کاش حجم کتاب بیشتر بود و در انتها همه اتفاقات را در یک لقمه به خوردِ مخاطب نمیداد.

خواهرم مدتی قبل نگاه اجمالی به کتاب داشت و پرسید: آیا فمینیستی ست؟! کتاب که تمام نشده بود گفته بودم: نمیدانم. حالا درجواب سوالش باید بگویم: نه! محتوای کتاب، با تعریف من از رویکرد فمینیستی متفاوت است!

در جمع خوانیِ مبنا کتاب را خواندم(البته به مقرری ها پایبند نبودم🙈) تعدادی از ما متفق القول هستیم ک: خداروشکر در هند به دنیا نیامدیم.بااین وجود ذهنم به شدت درگیر است.چرا؟ چطور؟ 

جمعِ زمانی که صرف کتاب کردم حدود دوساعت بود. دوست دارم از نویسنده بپرسم؛ تا به حال به این فکر کردی روایت هر زن را یک کتاب میکردی؟ شاید جالب میشد.