یادداشت سیده حُسنا

        از آتار آقای امیرخانی تعریف زیاد شنیده بودم، اما به عنوان اولین کتابی که از ایشان خواندم، احساس کردم یا سلیقه‌ام با آن آدم‌هایی که تعریف کرده‌اند متفاوت است یا آمده‌ام سراغ یکی از کتاب‌هایش که برای کتاب خوان های دیگر هم زیاد مورد پسند نیست. شاید هم هردو!!
به هر حال با وجود قلم روان ، اما هیچ اتفاق خاصی نبود که محور اصلی داستان باشد، و شاید قشنگ ترین جاهایی که خواندم انتهای کتاب بود، چون تا به حال هیچ کتابی که ۱۴ خرداد سال ۶۸ را به تصویر کشیده باشد نخوانده‌بودم و مطمئنا برایم جالب بود، همانطور که جلد روی کتاب هم برایم جالب شد وقتی فهمیدم  تصویر صفحات آخر را تعریف کرده‌است.
در کل داستان جذابی نبود و شروع و پایانش هیچ چیز را عوض نکرده بود:)))