یادداشت zed_bml
2 روز پیش
کتاب در واقع خاطرات زندگی استیونز - پیشخدمت یکی از خانههای اعیانی انگلستان- است که در طول سفری چند روزه از زبان خودش روایت میشود. پیشخدمتی که همهی زندگیاش را وقف کارش کرده و حالا در آستانهی کهنسالی به این فکر میکند که «بازماندهی روز»ش را چطور سپری کند و درست همانجا که مخاطب بعد از حرص خوردنهای بسیار از دست استیونز که بخاطر اهمیت بیش از حد به کارش چیزهای بسیاری را در زندگی اش از دست داده از جمله عشقش را ، منتظر است تحول استیونز را ببیند ، استیونز تصمیم میگیرد بازماندهی روزش را هم با همان جدیت به کار بپردازد و فقط کمی طنز را چاشنی آن کند! هرچند به اینجا که رسیدم با حرص کتاب را بستم اما داستان کار خودش را کرده بود. تا مدتها به این فکر میکردم و هنوز هم میکنم مه که انسان امروزه نیز چقدر در معرض خطر اینطور زندگی کردن قرار دارد. شخصیت پردازی کتاب فوقالعاده است و توانایی مترجم در بازنمایی شخصیتها به زبان فارسی و حتی انتقال لحن آنها فوقالعادهتر! کتاب ریتم کندی دارد که شاید برای عدهای خسته کننده باشد اما به نظرم این اتفاقا همان چیزیست که با شخصیت استیونز و سن و سالش تناسب دارد و شخصا برای من که در روزهای پرفشار و شلوغ کتاب را میخواندم، پناهگاهی بود برای فرار از سرعت و سختی روزها. کتاب را نه فقط برای خود داستان که برای مقدمهی شاهکار آقای دریا بندری در ابتدای آن هم که شده بخوانید.
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.