یادداشت ▪دلارام▪

        این کتاب از اون هاییه که بیشتر موقعیت رو توصیف میکنه تا شخصیت رو. 
فک میکنم این مدل رو بیشتر میشه تو کتاب های قدیمی پیدا کرد، تا جدید. 
این کتاب یه تصویر از آینده بود. آینده ای که بهش میگفتن متمدن و ادعا میکردن اونجا همه چی خوبه و هیچ بدی ای وجود نداره و همه آزادن و...؛ اما خب اینطوری نبود. درواقع شهروندان این دنیا مغزشون شستشو داده شده بود. 
توی اون دنیا خانواده نبود، عشق نبود و حقیقتا آزادی هم نبود. 
توی این داستان دو نفر هستن که از این دنیای قشنگ نو رنج میبرن و بدشون میاد. مدتی بعد با کسی که توی اونجا زندگی نمیکنه و به قول خودشون از «وحشی کده» اومده، آشنا میشن و....