یادداشت سید علی مرعشی

        «جوناتان،مرغ دریایی»
مرغان دریا برای طعمه پرواز می کنند یا برای خود «پرواز»؟
ما برای هدفی زندگی می کنیم؟ یا جز «زندگی کردن» هدفی نداریم؟!
یا چیزی بین این دو؟!
برای «پریدن» مقصدی می خواهیم و اراده ای و گذر از موانعی درونی(همچون محدودیت های جسمی،عادات،روحیات) و مشکلاتی بیرونی(پس زدگی های محیطی ناشی از غیر مرسوم بودن اعمال شخص پرنده!)
مقصد کجاست؟
راه چیست؟
راهنما کیست؟
و از همه مهمتر «من کیستم؟»
چیزهایی است که در مطالعه ی این اثر سهل ممتنع به آن بر میخوریم.
پ: مرغی دورتر را می بیند که بلندتر پریده باشد.(ضرب المثلی از متن)
پ۲:داستان،گفتارها و اعمال داد می زنند که جاناتان رسالتی عیسی گونه دارد.
سیدعلی مرعشی/۷مرداد۹۸