یادداشت نرگس نقشی

        برای من یک جورهایی شبیه سفر به آینده بود. سفر مشخصی در تاریخ مشخص که هیچوقت از تقویم یک دوستی جان گرفته دخترانه پاک نمی‌شود...
بلقیس سلیمانی همچنان آدم را شگفت زده می‌کند. جزو نویسنده‌هایی که قاعده تفنگ چخوف را به جا و درست استفاده می‌کند.
من روایت‌ و شخصیت پردازی‌های داستان را دوست داشتم، جدای از حال خوبی که مضمون داستان دوست داشت القا کند و فکر کنم القا هم کرد!