یادداشت dream.m

        "ادای احترامی به بورخس با استفاده از خود بورخس"
یا 
"پیوند زدن دم خروس به میمون"

بعنوان یک عاشق سینه چاک ادگار آلن پو ،  دیوانه ی اچ پی لاوکرافت و کسی که برای بورخس احترام بسیار قاعله؛ از خودم توقع داشتم در مقابل داستانی که ادای احترام به این سه اسطوره به حساب میاد زانو بزنم و زمین رو ببوسم. اما اونقدر که از خودم و از این کتاب انتظار داشتم تحت تاثیر قرار نگرفتم و این خیلی ناامید و ناراحتم کرده ؛ بخصوص وقتی دیدم بعضی از کتابخوان های خفنی که میشناسم به این کتاب امتیاز بالایی دادن، این ناامیدی عمیق تر شد و الان واقعا و جدن فکر میکردم اشکال پیدا کردم.
در حقیقت داستان هیچ اشکالی نداره نه از نظر تکنیکی و نه تاکتیکی. همه چیز هوشمندانه و دقیقه و سرجاشه. نبوغ خالص، شیطنت، شوخ طبعی ، اطلاعات زمینه ای فوق العاده زیاد، هیجان، ترس، پیچش داستانی و مقادیر زیادی نماد و معما ؛ چیزهایی ان که میتونن هر خواننده ای توی هر سطحی رو به جنون عشق بکشونن. اما داستان برای من با وجود اینهمه کامل بودن، تکراری بود و انگار قبلا بارها و بارها خونده بودمش. 
البته بعنوان همسر سابق ادگار آلن پو بهم حق بدید این داستان ها برام تکراری باشن و زیاد هیجان زده‌ام نکنن. 
......